Turyści pozwali agenta za nieudzielenie informacji o wymaganych dokumentach

Grupa turystów, składająca się z trzech rodzin wybierała się na wczasy do Egiptu. Na kilka dni przed wyjazdem kupili wycieczkę, za pośrednictwem jednego z agentów. Na lotnisku okazało się, że dwójka dzieci nie ma wystarczająco długo ważnego paszportu, aby wjechać do Egiptu i część turystów musiała zrezygnować z wyjazdu.

r e k l a m a

Turyści pozwali agenta, domagając się zwrotu kosztów wycieczki, oraz dojazdu na lotnisko, a także odszkodowania za straty moralne, twierdząc, że nie zostali poinformowani o wymaganej ważności paszportu.

Strona pozwana wskazała, że w umowie-zgłoszeniu na imprezę turystyczną, powód poświadczył, że otrzymał, przeczytał i zaakceptował treść dokumentu Ogólne Warunki Uczestnictwa , Niezbędne Informacje dla Podróżnych oraz treść umowy. Ponadto zapoznał się z informacjami dotyczącymi przepisów paszportowych, wizowych oraz przeciwwskazań zdrowotnych związanych z uczestnictwem w imprezie,a akceptując pkt 7.1 wymienionych Ogólnych Warunków Umów zobowiązał się do przestrzegania przepisów paszportowych, celnych, zdrowotnych i innych przepisów kraju do którego podróżuje. W ocenie pozwanej powód nadto nie udowodnił roszczenia w zakresie żądania zapłaty kwoty 700,00 zł z tytułu poniesionych kosztów podróży na lotnisko., jak też nie wskazał podstawy prawnej żądania kwoty 1.200,00 zł tytułem zadośćuczynienia.

Rozpatrujący sprawę Sąd Rejonowy w Słupsku oddalił powództwo, ponieważ pozwana została niewłaściwa osoba. Sąd podkreślił, że umowa łączyła turystów z organizatorem, a nie agentem i to organizator powinien zostać pozwany. Sprawa była rozpatrywana jeszcze na gruncie Ustawy o usługach turystycznych i dyrektywy 90/314. Z ustawy o usługach turystycznych i z częściowo implementowanej DYREKTYWY RADY z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek (90/314/EWG - Dz.U.UE L z dnia 23 czerwca 1990 r.) wynika, że jedynym odpowiedzialnym za usługi turystyczne jest organizator turystyki. Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż w przypadku zaistnienia odpowiedzialności kontraktowej z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy klient powinien kierować swe żądania do organizatora imprezy turystycznej. Tak się jednak w niniejszej sprawie nie stało, ponieważ powództwo wytoczono agentowi przed którym doszło do zawarcia umowy. Agent sprzedający przedmiotową wycieczkę nie odpowiada jednak za wykonanie umowy, gdyż wykonał umowę w imieniu i na rzecz organizatora. Nawet w przypadku winy tego agenta, który nie przekazał właściwych informacji, niezbędnych do tego by do wylotu w ogóle doszło (zgodnie z twierdzeniami powoda i świadków okoliczność ta została potwierdzona w opinii sądu), to organizator nie może zwolnić ani ograniczyć swojej odpowiedzialności. Może mieć jednak dalsze roszczenia do agenta. - uznał sąd w uzasadnieniu do wyroku o sygnaturze IC 106/15. Wyrok nie jest prawomocny, a z jego pełnym uzasadnieniem można zapoznać się pod adresem www.orzeczenia.ms.gov.pl

Zdaniem sądu, zebrany materiał dowodowy wskazał, że agent nie dopełnił swoich obowiązków. Strona pozwana zaprzeczała temu stwierdzeniu, dodatkowo powołując się na to, że w każdym katalogu jest zawarty taki zapis. Byłoby to zasadne o tyle, gdyby powód dysponował takim katalogiem, czego strona pozwana zgodnie z obowiązkiem wynikającym z przepisy 6 k.c. nie udowodniła. Powód twierdził, że żadnego katalogu nie dostał, a jedynie podpisał umowę. Strona pozwana podnosiła, że jeżeli powód umowę podpisał, to potwierdził, że zapoznał się z przepisami transportowymi, wizowymi, zdrowotnymi związanymi z uczestnictwem w przedmiotowej imprezie turystycznej. - uznał sąd, podkreślając, że to, że agent działał w sposób niewłaściwy, czy nierzetelny nie stanowią o tym, że można go skutecznie pozwać. W mniejszym przypadku za jego działanie odpowiadać winien organizator, ale ten nie został pozwany w sprawie, mimo iż powód był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika - można przeczytać w uzasadnieniu wyroku.